خاطراتم را مرور می کنم

خاطرات با تو بودن,خاطرات روز اول تا آخرین روز

اما نمیدانم آخرین روز در کجای خاطراتم نوشته شده اما میدانم که عشق هیچگاه پایان ندارد

یاد تو را در ذهنم ورق می زنم.هر لحظه و هر ساعت روزهایم با توست.

چشمهایم را می بندم و با تو ویاد تو به جایی میروم که آرزوی هردویمان بود.

کوچه های تاریک و رویایی,کوچه هایی که فقط احساس منو تو آن را پر کرده بود

کوچه هایی که نامش را عشق گذاشتیم

کوچه هایی که در آن تخم عشق را کاشتیم,و هر بار که به آنجا می رویم به انها اب می دهیم

همان جایی که دوست داشتن را به ما آموخت.

خاطرات روزی را به یاد دارم که آسمان می بارید و من زیر باران چشمانم به راهی بود که تو از ان می امدی.

آمدی خیلی دیگر,من دیگر نبودم

پشت پنجره تعداد انتظار ها را شمردم تا آمدی

تورا از پشت پنجره نگاه می کردم

نگاهم می کردی و من پاسخ نگاه های بی پایانت را با لبخند می دادم

می دانستم که خواهی آمد

دوست داشتم دستانم را به دستان گرم تو بدهم تا مثل همیشه با گرمای وجودت به آنها گرما ببخشی اما...

قدم زدن را دوست دارم اما تنها با تو به زیر آسمان خدا

با هم پرواز می کردیم تا جایی که آسمان فرش زیر پایمان بود.

رودها برایمان آواز می خواندند

و پرنده ها برایمان می رقصیدندو درختان برایمان سایبان می ساختند

و گل ها آنقدر آنجا را عطر آگین میکردند تا هر دو مست می شدیم و آن لحظه احساس کردم خدا کنارمان است

احساس کردم نیمی از دنیا برای من و نیمی دیگر از ان برای توست

شاخه گلی را که با تمام صداقت وجودت به من دادی را حتی با ستاره های آسمان عوض نمیکنم

ستاره ها روزی خاموش خواهند شد اما گل من پژمرده نخواهد شد.

می دانم که خواهی رفت اما همیشه و همه جا به انتظارت خواهم نشست.

شمع ها را روشن خواهم کرد تا تو بیایی.

هرجا که دیدی باران بارید یاد من باش.

چون آن لحظه من پشت پنجره خواهم نشست و منتظرت هستم.

اما بدان آن بارانی که می بارد اشک آسمان نیست.

اشک های چشمان من است که در انتظار آمدن تو در حال باریدن است.

همیشه انتظار را دوست داشتم چون در پس آن تو بودی

نمیدانم که اینبار هم هستی یا نه؟خواهی آمد یا نه؟؟؟؟

اما فقط میخواهم این را بدانی که:

            تا روزی که خدا هست منتظرت خواهم بود